Δ2
Δραστηριότητες του Δ2 με τη Δασκάλα κα Λία Σταμοπούλου
"Πετώντας με τις λέξεις..."
Το Δ΄2 τμήμα αποφάσισε να "πετάξει" με "τις λέξεις" και εμπνεύστηκε από τα κείμενα που διάβασε στο βιβλίο της Γλώσσας και στο Ανθολόγιο της Δ΄ τάξης. Εργαλεία μας τα μολύβια μας, οι μαρκαδόροι μας, οι ξυλομπογιές μας. Οδηγός μας η φαντασία...
Προσπαθήσαμε να εικονογραφίσουμε τα κείμενα που διαβάσαμε και να τα αποδώσουμε μέσα από τα δικά μας μάτια!
Πετάξτε μαζί μας μέσα στις λέξεις, μέσα στα χρώματα... απολαύστε...
Η ομάδα του Δ΄2
Ο Σεπτέμβρης
Ο Σεπτέμβρης είναι αγόρι ... κι έχει ολόχρυσο καπέλο...και χρυσό το πανωφόρι.
Τα παπούτσια είναι φύλλα... που' χουν πέσει απ' τα πλατάνια... και τα μάγουλά του μήλα.
Κρατάει σάκα από νερό... κι έχει μέσα τα βιβλία ...από σύννεφο κι αφρό.
[...] Κι έρχεται για να χτυπήσει.... μια πελώρια καμπάνα, το σχολειό για ν' αρχινήσει.
Ο Σεπτέμβρης πάντα, δες, έχει όλα τα παιδάκια... φίλους και συμμαθητές.
Ρένα Καρθαίου
Ένας παράξενος ήλιος
(Από το ποίημα του Τζιάνι Ροντάρι "Ο μαύρος ήλιος" Ανθολόγιο Γ΄- Δ΄ Δημοτικού)
Η Κατερίνα και ο Αόρατος στο σκοτάδι (Μάρω Λοϊζου - Ανθολόγιο Γ΄ - Δ΄ Δημοτικού)
« {...}Στην αρχή η Κατερίνα δε βλέπει τίποτα. Όλα είναι σκοτάδι. Δε βλέπει απολύτως τίποτα. Ούτε καν την Κατερίνα. «Κατερίνα!», φωνάζει τρομαγμένη. Δεν της απαντάει κανείς. Κι αυτή χώνει το κεφάλι της κάτω από τα σκεπάσματα και κλείνει τα μάτια της. Σφιχτά. Πολύ σφιχτά. Γκαπ, γκουπ, ακούει να χτυπά η καρδιά της [...] Κι αν τη φάνε οι λύκοι; Κι αν τη δαγκώσουν τα σκυλιά; Κι αν την πνίξουνε τα φίδια; .....»
Το τραγούδι του κλόουν (Γιώργος-Μενέλαος Μαρίνος - Ανθολόγιο Γ΄ - Δ΄ Δημοτικού )
Δεν έχεις πού να κοιμηθείς
δανείσου το παπούτσι μου
δεν έχεις πού να ζεσταθείς
δανείσου την καρδιά μου
δεν έχεις πού να πιεις νερό
ξεδίψασε στο δάκρυ μου
δεν έχεις πού να ονειρευτείς
δανείσου τα όνειρά μου.
Κρύβω βαθιά στις τσέπες μου
δυο ψίχουλα ψωμί,
κρύβω τον ήλιο, τα πουλιά
κι ένα άσπρο γιασεμί
κι όλα θα γίνουν αύριο
καρβέλια, χρώματα
για να χορτάσουν των παιδιών
μάτια και στόματα.
Ο Μπελάς και ο Ρουμποτύρης (Τ.Σ. Έλιοτ)
«Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης, διάσημο ζευγάρι γάτες,
Ήταν κλόουν γκαφατζήδες, κωμικοί και ακροβάτες. [...]
Αν στο σπίτι το φεγγίτη ανοιχτό τον βρεις να στάζει,
το κελάρι αν πεις πως μάλλον με πεδίο μάχης μοιάζει...[...]
Όταν θόρυβο ακούσεις, από την τραπεζαρία,
γυαλικά κρατς μπουμ! να πέφτουν με κακό και φασαρία,
όταν δεις και το ντουλάπι κατσαρόλια να πετάει,
και το βάζο Μινγκ στη σάλα μ? ένα πινγκ! Απλά να σπάει,
θα πουν όλοι τρομαγμένοι: «Είναι πάλι οι γάτοι εκείνοι!
Ο Μπελάς κι ο Ρουμποτύρης!» Όμως τι μπορεί να γίνει;...»
Κωμικ..ο...ιστορίες
(Από την ενότητα «Γελάσαμε με την ψυχή μας»)
Τα παιδιά ζωγραφίζουν τα παιδιά
(Από την ενότητα «Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίδιοι»)
Κίτρινο, μαύρο ή μελαμψό
έχω ένα χρώμα και τι μ? αυτό;
Μήπως και τ? άνθη τα ευωδιαστά,
χρώμα ένα έχουν και μια θωριά;
Μες στης μανούλας την αγκαλιά
το γάλα πήρα και τη μιλιά.
Μήπως στο λόγγο και τα πουλιά,
γλυκολαλούνε με μια λαλιά;
Σαν το λουλούδι, σαν το πουλί,
σαν κάθε πλάσμα σ? αυτή τη γη.
Για λίγη αγάπη, λίγη χαρά,
διψά η καρδιά μου και λαχταρά.
Τα χέρια ανοίγω και την καρδιά
σ? όλα του κόσμου τ? άλλα παιδιά!
Ελάτε, αδέρφια, κι εμπρός μαζί,
να λάμψει ο κόσμος, σαν την αυγή!
Χάρης Σακελλαρίου
